Wspomnienie V

"Stop me

Say you wanna stop me

Say you wanna stop me now

But I’m leaving

Yes I'm gonna leave you

Yes I'm gonna leave your life

If it's just 'sorry'

I don’t want your sorry

I don’t want your sorry now

Is too late, you know

Is too late you know

Wasted time"

Lucia - Silence

   Ze snu wyrwał mnie dźwięk trzaśnięcia drzwiami szafki. Otworzyłam oczy i zwlekłam się z łóżka. Spojrzałam na męża, który usilnie czegoś szukał siedząc na podłodze. Usiadłam za Nim i objęłam Go w tali. Zaskoczony moim dotykiem poruszył się gwałtownie, przez co uderzył mnie ramieniem w policzek. Zasyczałam z bólu i złapałam się w to miejsce.

-Pokaż. –rozkazał i oderwał moje palce z twarzy. –Będzie siniak. Przepraszam.

-Przestań! –spojrzał na mnie zdziwiony. –Co się z tobą dzieję? Od kiedy wróciliście z igrzysk –westchnęłam. –Nie zawsze można wygrywać! 

-Lilli! Nigdy nie będziesz wiedziała jak to jest. Walczyliśmy!

-Masz rację. Nie będę wiedziała jak to jest.

   Wstałam. Zamknęłam się w łazience i przygotowałam do rozpoczęcia dnia. Potem poszłam przygotować śniadanie. Zbyszek stanął w drzwiach opierając się o ich framugę. Nie wypowiedziałam ani słowa, kiedy nakładałam omlet na talerze.

-Kotek –nie ruszyłam się z miejsca. –Nie chciałem.

-Przecież nic się nie stało! –uśmiechnęłam się ciepło.

   Przeleżeliśmy cały dzień. Wstaliśmy tylko po to, aby przygotować obiad. Razem świetnie się przy tym bawiliśmy. Ciasto naleśnikowe w pewnym momencie zamiast funkcji spożywczych, pełniło zadania wojenne. Około jedenastej w nocy położyliśmy się spać.

   Gdzieś tam, z głębokiego snu wyrwał mnie gwałtowny ruch na łóżku. Otworzyłam oczy i spojrzałam na siedzącego Bartmana, który ukrywał twarz w dłoniach. Położyłam dłoń na Jego ramieniu.

-Zbyszek, oboje wiemy, że tak nie może ciągle być. Jest już wrzesień. Zaraz zaczyna się sezon klubowy. Potrzebują ciebie takiego, jaki zawsze jesteś.

-Kochanie –westchnął. –Kiedy to już nie chodzi o igrzyska. Sport jest nieprzewidywalny. Nic na to nie zrobię.

   Spojrzał w moje oczy. Ujął moją dłoń i bawił się palcami. Przyznam, że przeraziła mnie Jego postawa. Był totalnie załamany i to z nieznanych mi względów.

-Zanim wszystko tobie opowiem, proszę cię! Błagam! Lill, nie zapomnij, że strasznie ciebie kocham! Pamiętaj, że jesteś dla mnie najważniejsza. –każde słowo było niepewne.

-Oho! –nerwowo się zaśmiałam. –Co jest grane?

-Nie przerywaj, dobrze? To dla mnie wystarczająco trudne. –nabrał powietrza. –Pamiętasz jak dzwoniłem do ciebie po LŚ? –kiwnęłam twierdząco głową. –Potem –dmuchnął sobie w twarz. –Przyszła do nas Kamila. –zamarłam. Jego mina też nie wyrażała nic dobrego. –Tak. Moja była. Cały czas jej unikaliśmy, a przynajmniej ja. Potem świętowaliśmy. Strasznie się cieszyłem. Chłopacy co chwila dolewali alkoholu. Lało się go strasznie dużo.

   Moje ręce zaczęły niebezpiecznie drżeć. Zgrzytałam zębami. Bałam się tego, co może na chwilę nastąpić. Tak strasznie nie chciałam Jego stracić!

-Czy… Zdradziłeś mnie? –mój głos się łamał. Tak samo z sercem.

-Kicia…

-Odpowiedz!

   Starałam się panować nad tonem. Siatkarz próbował zbliżyć się do mnie i objąć moje ciało. Odepchnęłam Jego ręce.

-Zdradziłeś. –tym razem oznajmiłam.

   Wstałam i włożyłam na siebie pierwsze ciuchy, które wpadły mi w dłonie. Pierwsze łzy potoczyły się po moim policzku.

-Lilly!

-Zostaw mnie! –wrzasnęłam –Jak mogłeś?!

   Założył ręce na biodra. W Jego oczach był gniew. Tak mi się wydawało. Nie wiedziałam co może się dziać w bartmanowej głowie.

-Teraz udajesz świętą?

-Co? –pisnęłam.

-Przestań udawać głupią!

-Słucham? –kompletnie mnie zatkało. –Zbyszek! O co tobie chodzi?

-Jest jeszcze sens udawać? Jakoś nie wierzę, że tak przy mnie znalazłaś się przypadkiem. Zawsze lubiłaś siatkówkę. Forma pocieszenia po kontuzji, hę?

-O czym ty mówisz? Słyszysz siebie, idioto? –wybuchłam płaczem. –Widocznie tylko dla mnie to wszystko miało sens.

   Wybiegłam do korytarza i podniosłam moją ulubioną torebkę. Wróciłam do sypialni, gdzie Zbyszek wpatrywał się beznamiętnie w podłogę. Odłożyłam, były już, mój pęk kluczy.

-Co ty robisz? –wbił we mnie skruszony wzrok.

-Niedługo przyjdę po moje rzeczy. –głos mój zatrzymywał się czasem, przez urywany oddech. –Albo przyślę po nie kogoś.

-Nie wygłupiaj się!

-Nie chcę ciebie widzieć, słyszysz?!

   Opuściłam mieszkanie nie zważając na to, że mnie wołał. Łzy masowo uwalniały się z moich oczu. Pobiegł za mną. Mocno mnie do siebie przytulił, ale ja okładałam Go pięściami.

-Nie dotykaj mnie! –wrzasnęłam. –Nigdy więcej!

-Nie będziesz nigdzie o tej porze chodziła! –pociągnął mnie za rękę w stronę domu. –Coś się jeszcze tobie stanie.

-I co? –dalej krzyczałam. –Przecież tobie byłoby to na rękę! –nie dałam Jemu dojść do słowa. –A nie! Może jeszcze ktoś by ciebie o moją krzywdę oskarżył. A to ja, JA jestem tą wredną suką, na którą byłeś tyle czasu skazany!

   Nic nie odpowiedział. Zamiast tego bardziej się do mnie zbliżył, by po chwili wedrzeć się w moje usta. Szarpałam się z Nim i po jakimś czasie przyniosło to pożądane skutki. Uciekłam zostawiając Go na środku chodnika.  

*

Nie tak to ubrałam w słowa!

Kurczaki...

Tyle dałabym, żeby wyszło tak jak to się dzieje w mojej wyobraźni!

Oł jea!

Skróciłam liczbę rozdziałów i powinno ich być razem 20 i epilog!

Może mi się uda?

Założeniem było 30, ale cóż...
Niedługo dobijemy do magicznej liczby końca wspomnień i początku...
Nie wiem jak to nazwać, więc podajcie propozycje!

Dwie 'trzynastki', a ja tęsknię za tą moją :(

Tematycznie mi pasuje to tuaj!

(I taką wodą być, co nawilży Twoje wargi - polecam! Wejść na Facebooka i zalajkować)

PS1. Mam pomysł na jeszcze jedno opowiadanie. Nie mam jednak pomysłu na tytuł. Niezależnie od tematyki ogłaszam poszukiwania tytułu :D

PS2. Do nowego opowiadania bardzo chciałabym dostosować / storzyć specjalny szablon. Pomógłby ktoś?

PS3. Dwa tygodnie, cztery dni i 1500 wyświetleń za nami :D Jesteście cudowni!

PS4. Pozostawcie komentarze!

PS5. Jeśli chcecie zadać pytania, to mój mail jest dostępny: zula0791@gmail.com

Możecie również pytać na asku :)

PS5. Postaram się dzisiaj wszystko ponadrabiać jednak moje kochane mięśnie (czytaj: Anatomia człowieka) średnio mi na to pozwalają ;) ------> Nadrobię najszybciej jak się da!

PS6. Kocham Was!

EDIT: Zapraszam --> I nie wiem już, kim jestem...

EDIT2: Informacje w PS, ktore są przekreślone zostały wykonane :)